پيام

فرهنگي هنري و عاميان
102/11/26

+ [وبلاگ] عيذي

اگر منظور عيده هيچ ذوقي براش ندارم هيچ ازش متنفرم چون برام مثل زنگوله پاي تابوت مي مونه بستم هرچي بازي کردم مي خوام ديگه خودم. باشم خود خود خودم با همه عشقي که در سينه مال منه و کسايي که مال من اند هيچ کس هم نتونسته ما رو از هم جدا کنه نگيرند از من مي ترسم اونم تو برزخ از من بگيرن دارم احساس مي کنم همه چي داره رنگ وو

بوي حقيقت مي گيره. و من مي ترسم البه ذوق پايان ابن بازي تو دلم هست ولي مي خوام پاياني حماسي داشته باشه چون شهادت من باعث ميشه همه بفهمند من ام دوستايي داشتم و دروغ و توهم نابود من واقعي بودم ود و دشمناي ناکس من زبون مي شدند البته همه شون قصد داشتم بعد از شکست‌ رها کنم. الي دو نفر

که در نهايت يک ديگه شون و مي بخشيدم و اون چراغعلي ذات کثيفه اون باير بفهمه زمين خورده رو نبايد پا گذاشت روسري و له اش کرد بايد کمکش کرد تا بلند شه مثل من که با همه اونايي که له ام وگردن نهايت مثل خودش بعد از تأديب بخشيدمش دولي قوامي به واقع مستحق تنبيه اي فراتر از اين تصورات تا بفهمه چقدر کثيف و پسته هرچند چراغعلي هن مثل اونه ولي بچه داره

و اون بچه گناه داره و مستحق بي پدر شدت نيست اونوقت اون بچه مي خواد بي پدر بزرگ بشه مثل من که بابا و داداشام بخاطر گناهان ترکم کردن و تا ريخ اگر زودتر اجر ميشد ممکن بود يک روز ببينمشون ولي ديگه لفظ اومدم و شهادت و هادي تضمين کرده. و دوست دارم يک خورده حماسي خاک بشم مي دونيد اين بازي داره تموم ميشه و من هنوز اول راهم و سال ديگه نمي خوام روزي از نو بشه

ضمن اينکه مي دونم اتفاقي مي افته ولي مي خواستم قولي حتمي بگيرم گه سال ديگه سالي حماسي براي من داره خلق ميشه و يقين دارم شهادت حماسي ميشه اگر با موتور شهيد نشم چون اونجوري بابام بدش مي ياد تو صورتم نگاه کن بايد طوري شهادت بياد سراغم. که همه درها به روم باز شه رشرط اش هم اينه که سالم بريم تا مثل دانشي ها قاشق هم ببريم که قراره ماهي شب عيد و کوثر جنت بگيريم و سرخ کنيم اونم تو مشهد

البته با بليط مجاني و امام رضايي اگه گفتين چرا چون بابام عيد مشهده و ما هم به نوعي مشهدي هستيم ولي افسوس که تو واقعيت ولش بچه ها عيد تون مبارک سال خوبي داشته باشيد به همتون مديونم دوستون دارم اون داداشمون که 50 ميليون از ما گرفت حلالش به شرط اينکه همه حق ناس ما رو که کمتر از يک‌ميليارد تومن يا نه خيلي بيشتره بپردازه

وگرنه خدايي اش تا توي قبر هم حلالش نمي کنم اونوقت ببينم دم بهشت شونه داده به درخت بعد ببينه من عين يک حوري جلوش سبز بشم بگم چي شده داداش اونم با زار بگه اومدم برم بهشت مي گن اون کيوان بي صفت حلالم نکرده من ام بگم حالا کارت ات و بزن بعد حسابش و تا قرون آخر خالي کنم و پول بنزين تا جهنم رو هم نداشته باشه

بهش بگيد بره همه اش بپردازه که اگر از قوامي بگذرم و چراغعلي بخاطر بچه اش در بيارم از اون نمي گيرم برخ تا دينار آخر حف الناسم و بده که به جون بابام دا م قسم مي خورم اين بلا رو سرش مي يارم حالا خودش مي دونه