خداوند تبارک و تعالی قلب و‏‎ ‎‏جان مادران را با نور رحمت ربوبیّت خود آمیخته آن گونه که وصف آن را کس نتوان‏‎ ‎‏کرد و به شناخت کسی جز مادران درنیاید و این رحمت لایزال است که مادران را تحمّلی‏‎ ‎‏چون عرش در مقابل رنج ها و زحمت ها از حال استقرار نطفه در رحم و طول حمل و‏‎ ‎‏وقت زائیدن و از نوزادی تا به آخر، مرحمت فرموده؛ رنج هایی که پدران یک شب آن را‏‎ ‎‏تحمّل نکنند و از آن عاجز هستند. این که در حدیث آمده است که «بهشت زیر قدمهای‏‎ ‎‏مادران است»‏‎‏ یک حقیقت است و این که با این تعبیر لطیف آمده است برای بزرگی‏‎ ‎‏عظمت آن است و ه