خود شناسی به این معنی است که انسان مقام واقعی خویش را در عالم وجود درک کند و بداند که یک موجود خاکی محض نیست . در حقیقت پرتوی از روح الهی در او دمیده شده است که به مناسبت آن حتی قادر است به لحاظ ارزش و معرفت، بر فرشتگان پیشی گیرد .
بداند که او موجودی آزاد و مختار است ، مسئول، مسئول ساختن خویش و دیگران، مسئول ساختن جهان و زندگی بهتر است، بداند که امانتدار الهی است و بداند که بر حسب تصادف برتری نیافته است تا استبداد بورزد و همه چیز را بر ای شخص خود تصاحب کند و مسئولیت و تکلیفی برای خود قایل نباشد...ل
