وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَقُولُ أَأَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِی هَ?ؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیلَ
روزى، خدا بتپرستها را با معبودهایی جمع مىکند که بهجاى او مىپرستیدند. از معبودها مىپرسد: «آیا شما بودید که این مردم را به بیراهه کشاندید یا اینکه خودشان گمراه شدند؟»
قَالُوا سُبْحَانَکَ مَا کَانَ یَنْبَغِی لَنَا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِکَ مِنْ أَوْلِیَاءَ وَلَ?کِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى? نَسُوا الذِّکْرَ وَکَانُوا قَوْمًا بُورًا
معبودها میگویند: «پناه بر خدا! اصلاً جایی نداشت که بخواهیم بهجای تو کسوکاری براى خود بگیریم. تو آنها و پدرانشان را غرقِ نازونعمت کردی؛ اما بهجای شکر نعمت، یادت را فراموش کردند و به فساد و تباهی کشیده شدند.»
فَقَدْ کَذَّبُوکُمْ بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِیعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ? وَمَنْ یَظْلِمْ مِنْکُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا کَبِیرًا
خدا به بتپرستها میگوید: «خب، معبودها هم حرفهایتان را دروغ دانستند! با این حساب، نه دیگر میتوانید عذاب را از خودتان دور کنید و نه از کسی کمک بگیرید. هر کدامتان که بد کرده باشید، عذابی بیاندازه به او میچشانیم.»