پیامبر صلی الله علیه و آله:
مَنْ اَحَبَّ اَنْ یَرْکَبَ سَفینَةَ النَّجاةِ، وَ یَسْتَمْسِکَ بِالْعُروَةِ الْوُثقى، وَ یَعْتَصِمَ بِحَبْلِ اللّه ِ الْمَتینِفَلْیُوالِ عَلیّا بَعْدى، وَ لْیُعادِ عَدُوَّهُ، وَ لْیَأْتَمَّ بِالاَْئِمَّةِ الْهُداةِ مِنْ وُلْدِهِ، فَاِنَّهُمْ خُلَفائى وَ اَوْصیائى ... حِزبُهُمْ حِزبى، وَ حِزبى حِزْبُ اللّه ِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ حِزْبُ اَعْدَائِهِمْ حِزْبُ الشَّیْطانِ؛
هر کس دوست دارد بر کشتى نجات بنشیند و به دستگیره محکم چنگ زند و به ریسمان ناگسستنى خداوند بیاویزد، پس بعد از من، با على دوستى کند و با دشمنش دشمنى ورزد و از امامانِ هدایتگرِ نسل او پیروى کند؛ زیرا که آنان جانشین و وصى من هستند ... حزب آنان، حزب من و حزب من، حزب خداى ـ عزّ و جلّ ـ است و حزب دشمنان آنان، همان حزب شیطان است.
عیون أخبار الرضا علیه السلام ، ج 1، ص 292، ح 43.
