«در آمریکا همیشه پیروی از کشتار جمعی، کلاه‌برداری و آدم کشی در میان تمامی اقشار اجتماعی، امری عادی بوده است. آمریکا در بطن تمامی رسومش و حتی در مردم سنتی شده توسط رهبری بسیار پیچیده‌اش، خشونت را کِشت می‌کند. «آواز دژخیمان» نورمن میلر خطاب خشونت است است به آمریکا. پند و اندرز برای آمریکایی‌های به لرزه درآمده و متنفر از کشتار و جنایاتِ فوق العاده خشن و خالی از هرگونه احساس، به این می‌ماند که برای یک فاحشه‌ی درهم شکسته، مقدمه چینی‌های هم‌آغوشیِ قبل از شب عروسی موعظه کنیم. این مقوله را به آمریکا بگو! به آمریکا بگو که تا آن هنگام که اجازه می‌دهد در موسسات و نظام اداریِ وسیع این کشور خشونت هم چنان به کار گرفته شود، مردان و زنانش همواره در خشونت...
