امام صادق علیه السلام :
قالَ اِبْلیسُ: خَمْسَةُ (اَشْیاءَ) لَیْسَ لى فیهِنَّ حیلَةٌ وَ سائِرُ النّاسِ فى قَبْضَتى: مَنِ اعْتَصَمَ بِاللّه ِ عَنْ نِیَّةٍ صادِقَةٍ وَ اتَّـکَلَ عَلَیهِ فى جَمیعِ اُمورِهِ وَ مَنْ کَثُرَ تَسْبیحُهُ فى لَیْلِهِ وَ نَهارِهِ وَ مَنْ رَضِىَ لاَِخیهِ الْمُؤْمِنِ بِما یَرْضاهُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ لَمْ یَجْزَعْ عَلَى الْمُصیبَةِ حینَ تُصیبُهُ وَ مَنْ رَضِىَ بِما قَسَمَ اللّه ُ لَهُ وَ لَمْ یَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ؛
امام صادق علیه السلام :
شیطان گفت: پنج نفرند که هیچ راهى به آنها ندارم اما دیگر مردم در مشت من هستند: 1. هر کس با نیّت درست به خدا پناه ببرد و در همه کارهایش بر او توکّل کند؛ 2. کسى که شب و روز بسیار تسبیح خدا گوید؛ 3. کسى که براى برادر مؤمنش آن پسندد که براى خود مى پسندد؛ 4. کسى که هرگاه مصیبتى به او مى رسد، بى تابى نمى کند؛ 5. و هر کسى که به آنچه خداوند قسمتش کرده، خرسند است و غم روزیش را نمى خورد.
خصال، ص 285.
