بی رغبتی به دنیا
راوی :
ـ وقد قیلَ لَهُ : لوِ اتَّخَذتَ فِراشا، وهُو على حَصیرٍ قد أثَّرَ فی جَنبَیهِ ـ : ما لِی ولِلدُّنیا ؟! ما مَثَلی ومَثَلُ الدُّنیا إلّا کَراکِبٍ سارَ فی یَومٍ صائفٍ فاستَظَلَّ تَحتَ شَجَرَةٍ ساعَةً مِن نَهارٍ ثُمّ راحَ وتَرَکَها
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله روى حصیری دراز کشیده و آن حصیر بر پهلوى حضرت ردّ انداخته بود. به ایشان عرض کردند : کاش بسترى تهیه کنید! حضرت فرمود : مرا چه به دنیا؟! حکایت من و دنیا حکایت سواره اى است که در یک روز گرم تابستانى به راهى رود و ساعتى از روز را زیر سایه درختى بیارمد و سپس حرکت کند و برود.
مکارم الأخلاق : 1 / 64 / 65
