دل بــســـپــار...
به آتشی که نمى سوزاند " ابراهیم " را
و دریایى که غرق نمی کند " موسى " را
نهنگی که نمیخورد " یونس "را
کودکی که مادرش او ر
ا به دست موجهاى " نیل " می سپارد
تا برسد به خانه ی تشنه به خونش
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند
سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد
آیا هنوز هم نیاموختی ؟!
که اگر همه ی عالم
قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد ، " نمی توانند "
پس به " تدبیرش " اعتماد کن
به " حکمتش " دل بسپار
به او " توکل " کن و به سمت او " قدمی بردار " ...
