پيام

فرهنگي هنري و عاميان
02/3/14

+ در چنين روزي روح ملکوتي امام خميني ره به ملکوت علا پيوست

روح امام هرگز نرفته او با تن عريان از من گنه کار روي گرفت چون ديد نظر به کسي کردم که مقامش را برايش به بزرگي جاي نمود آبرويش را صد چندان نمود چه خوب است عريان شوي ولي آينه عبرت براي توابين شوي تو عريان بودي چون عيان نمودي مقامي را که من غافل از آن بودم هرکه را با نامه اعمالش مي سنجند نه با باقيه و صالحات که اگر باشد در خوبي

خدايا سامري نه از پي غرور يوسف که هرکه ملامت و عاقبت شرش را نه به فرزند که بر پيکره و در همين دنيا خودش مي پردازد همه ما گنه کرده ايم معصوم نيستيم جايز به خدا نيستيم همه توابين در عين حال آينه و حسن عقاب از باقيات و صالحات هستيم که اگر فرزندمان راه درست را طي کرد مارا از اين خير شريک و اگر به جهنم رفت خود را مفت و هستيم را به فنا کرد سامري آينه عبرت بود مثل فرزند نوح مثل فرزند آدم مثل نوه امام

اي کاش لياقت را به غايت و نکبت گناه براي لحظه اي خوشحال شدن نفس اماره آنهمه عطا و عاقبت خير و خاندان پاک و باقيات و صالحات اندر پي خويش را به تجدد گرايي و غرق در مادي گري حيف و ميل نکنيم من فرزندم را به صلاح و خير دعوت مي کنم ولي نمي توانم او را با صليب بر خير مداومت کنم او گوهري را از پدر دارد که با نطفه به ارث دارد اما اختيار دارد در راهي که يک خاندان هموار نموده پيروز يا به بطلان