پيام

فرهنگي هنري و عاميان
02/3/10

+ درشگفتم که چگونه کسي که دنيا را آزموده وتغييرات آن را به چشم ديده باز دل به دنيا مي بندد امام رضا ع

امام رضا قربونت برم فدات بشم بميرم روي زانوان قشنگ و زيباي مولايم و فرزندت سيد علي س چرا مرا طلب نکردي که اينگونه بيايي در ساعت غير ملاقات و در بي خبري سلامي کني و خداحافظي کني قربونت برم زيباي من شافي من

اي آنکه دلم براش پر از شور است و عشق شفقت تويي که بخشش و گذشت و خدمت به کساني چون من را بي توسل هم مي دهي تويي که پير و جوون کودک و نوزاد و حتي دشمن را دعوت به توبه ندامت به بيتت مي کشي بدون دوست دارم و فراموش نمي کنم که شرمنده ام کردي با اومدنت

ما رو به يک پاسخ ديدارت که نمي دانم چه مي خواهد در آنجا بگذرد دعوت کرديد ديوارها سنگها و نوشته ها و همه خادمين تو را به جان منت ديدار مي کشم قول دادم اون سرياگر حالا روا کني من کفش‌هاي زائرانت را واکس زنم و ارادتم را اينگونه در حقت ادا کنم