زمانی که برای اولین بار دندان‌های کودک دیده می‌شود، ممکن است نشانه‌هایی در او ایجاد گردد. در این مقاله قصد داریم به همین موضوع بپردازیم. آیا می‌دانید اولین دندان‌های کودک چه موقع دیده می‌شوند؟ بیشتر کودکان اولین دندان‌ خود را در 6 ماهگی در می آورند اما برخی از کودکان نیز در اوایل سه ماهگی یا 14 ماهگی دندان در می آورند. اینکه کودکان در چنین شرایطی چه احساس و تجربه ای دارند بسیار متنوع است. هر کدام از کودکان ممکن است نشانه‌های خاص خود را داشته باشند اما برخی از نشانه‌ها در همه کودکان یکسان است.

زمان دندان درآوردن کودکان:

عموما کودکان دندان‌های خود را به صورت جفت در می اورند. اولین دندان‌ها در پایین دهان دیده می‌شود. بعد از یک ماه یا بیشتر، دو دندان بالا نیز پدیدار می‌گردد. با این وجود احتمال اینکه اولین دندان‌های کودک به شکل چهار تایی در پایین دهان باشد وجود دارد. بازه زمانی عمومی که در بیشتر کودکان دیده می‌شود به شرح زیر است:

• 6 ماهگی: سانترال انسیزور پایین
• 8 ماهگی: سانترال انسیزور بالا
• 10 ماهگی: لَترال انسیزور بالا و پایین
• 14 ماهگی: دندان مولر اول
• 18 ماهگی : دندان نیش
• 24 ماهگی: دندان مولر دوم

نشانه‌های دندان درآوردن:

معمولا فرایند دندان در آوردن برای همه کودکان یکسان نیست و در هر کدام از آن‌ها این فرآیند می‌تواند متفاوت باشد. نشانه‌هایی که در این شرایط ممکن است مشاهده کنید به شرح زیر است:

نیاز به ساییدن دارند:

فشاری که دندان‌ در حال رشد به دهان کودک وارد می‌کند ممکن است کمی آزاردهنده باشد. به همین خاطر بیشتر کودکان در چنین شرایطی به دنبال وسیله ای برای ساییدن هستند. جویدن وسایل مختلف نیز یکی از پاسخ هایی است که کودکان به حس عجیبی که در دهان خود دارند می‌دهند.

لثه‌های او ممکن است پف کند:

قبل از اینکه اولین دندان‌ کودک نمایان شود؛ ممکن است لثه‌هایش قرمز، متورم و کبود گردد. برخی از اوقات لثه ممکن است به خاطر وجود دندان برآمده شود. اگر دستتان را به پوست لثه بزنید این برآمدگی را احساس خواهید کرد.

سرازیر شدن بیش از حد آب از دهان:

زمانی که آب زیادی از دهان کودک سرازیر می‌شود باید به وجود دندان جدید شک کنید. البته این موضوع ممکن است دلایل دیگری نیز داشته باشد. نمی‌توان مطمئن بود که سرازیر شدن آب دهان به معنای دندان درآوردن کودک است اما اگر چنین شرایطی در کودک خود دیدید می‌توانید نشانه‌های دیگری را نیز مورد بررسی قرار دهید.

ایراد گرفتن بیش از حد به خصوص در شب:

پدیدار شدن دندان در دهان ممکن است برای کودک آزاردهنده باشد. به همین خاطر کودک احساس ناراحتی و بی قراری خواهد داشت. این موضوع در شب بیشتر و بدتر می‌شود.

کشیدن گوش:

اگرچه این موضوع ممکن است نشانه عفونت گوش باشد اما می‌توان آن را نشانه دندان درآوردن نیز محسوب کرد.

تغییراتی که در عادت‌های غذا خوردن کودک ایجاد می‌شود:

کودکانی که غذاهای جامد می‌خورند ممکن است به کمک شما نیاز داشته باشند زیرا در بیشتر موارد استفاده از قاشق لثه‌های ملتهب او را اذیت می‌کند. در برخی از شرایط نیز کودکان بیشتر از حد معمول غذا می خورند زیرا ایجاد فشار بر روی دندان را دوست دارند. کودکانی که از شیر مادر یا شیر خشک استفاده می‌کنند نیز ممکن است با هوس و شدت بیشتری اینکار را انجام دهند اما بعد از مدتی این هوس کمتر می‌شود زیرا فعالیت مکیدن باعث ایجاد فشار ناراحت کننده ای بر روی لثه و مجاری گوش می‌شود.

روش هایی برای کاهش و تسکین درد:

در این شرایط که کودک شما با درد دست و پنجه نرم می‌کند باید روش‌هایی را برای کاهش و تسکین درد به کار بگیرید. در ادامه برخی از این روش‌ها را با هم مرور می‌کنیم:

یک پارچه نرم سرد و مرطوب بردارید:

یک پارچه تمیز و نرم بردارید و آن را مرطوب کنید. بهتر است چند تکه یخ کوچک داخل آن بگذارید. سپس آن را روی لثه قرار دهید. اینکار باعث بی حس شدن لثه و کاهش درد در کودک می‌شود.

استفاده از ماساژ:

اگر هنوز دندان کودک در نیامده است و در عمق بیشتری از لثه قرار دارد و هنوز درد زیادی ندارد، فشار یا ماساژ می‌تواند کارساز باشد. با مالش دادن ناحیه مورد نظر با دست تمیز می‌توانید درد کودک را کمتر کنید.

استفاده از مسکن:

استامینوفن یا ایبوپروفن بهترین درمان برای تسکین درد هستند. البته باید به خاطر داشته باشید که اگر کودک شما کم سن و سال است نمی‌توانید خودسرانه دارویی به او بدهید. در چنین شرایطی از پزشک کمک بگیرید.

پرت کردن حواس کودک:

درد دندان در اوردن همانند سردرد است. این موضوع باعث ایجاد دردهای مزمن می‌شود. در چنین شرایطی می توانید حواس کودکتان را پرت کنید تا دیگر متوجه درد نشود. چند تا از اسباب‌بازی‌های او را روی مبل قرار دهید و سعی کنید با او بازی کنید. اینکار باعث می‌شود حواس کودک پرت شود و درد کمتری احساس نماید.

کارهایی که نباید انجام دهید:

• غذاهای سفت و محکم همچون نان منجمد یا تست، بیسکوییت سفت، هویج و موز منجمد را نباید به کودک خود بدهید. اینگونه غذاها ممکن است برای کودک خوشایند باشد زیرا باعث ایجاد فشار بر روی لثه می‌شود اما زمانی که به مدت طولانی مورد استفاده قرار می‌گیرد ممکن است باعث ایجاد اسیب به دهان گردد.
• از مالش دادن لثه متورم خودداری کنید. حتی مقدار بسیار اندکی از الکل نیز می‌تواند برای کودک سمی باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

از آنجایی که نشانه‌های اولیه دندان در آوردن ممکن است همانند نشانه‌های بیماری دیگری باشد، بهتر است در صورت بدتر شدن شرایط با پزشک مشورت کنید. به عنوان مثال اگر تب کودک به 101 درجه فارنهایت یا بالاتر از آن رسید باید او را نزد پزشک ببرید. برخی از کودکان حتی بعد از 15 ماهگی نیز دندان در نمی‌آورند. در چنین شرایطی ممکن است از شما خواسته شود کودک را نزد متخصص ببرید تا بررسی از طریق اشعه ایکس انجام شود. فرایند دندان در آوردن ممکن است تا دو سال ادامه پیدا کند.اما بعد از اینکه چند مورد از دندان‌های کودک پدیدار شد، درد این فرایند نیز کمتر می‌شود. بعد از اینکه اولین دندان کودک شما رشد کرد، سعی کنید آن را روزانه با یک پارچه نرم تمیز کنید. فرآیند دندان در آوردن ممکن است برای کودک شما کمی آزاردهنده باشد اما با کمی هوشیاری و البته کمک می‌توانید شرایط را بهبود ببخشید و لبخند را بر روی چهره او بنشانید.

بیشتر افراد بر این باورند که افزایش وزن اغلب به خاطر افزایش کالری و انجام ندادن تمرینات ورزشی است. برای بیشتر افراد، مشکل افزایش وزن به خاطر کارکرد نادرست هورمون‌هایی است که در بدن وجود دارد. تحقیقات نیز هنوز در این مورد ادامه دارد و مطالعات مختلف نتایج متعددی در پی داشته است. ممکن است شما در حال حاضر اطلاعاتی در مورد مشکلات هورمونی داشته باشید. برخی از مشکلات هورمونی همچون عدم تعادل انسولین یا تیروئید می‌تواند بر روی وزن اثر بگذارد. اما به خاطر داشته باشید که برخی از هورمون‌ها نیز وجود دارند که بر روی شکل و اندام شما تاثیر می‌گذارند. در این مقاله همراه ما باشید تا با هم این موارد را مرور کنیم.

وجود لپتین زیاد می‌تواند اشتهای شما را بیشتر کند:

تحت شرایط طبیعی این هورمون از سلول‌های چربی شما ازاد می‌شود از طریق رگ‌های خونی به مغز می‌رسد. این کار باعث ارسال سیگنال‌هایی می شود که نشان می‌دهد شما سیر شده اید. اما عملکرد لپتین با مصرف نوع خاصی از قند به نام فروکتوز دچار اختلال می‌شود. این قند در میوه‌ها و غذاهای فرآوری شده یافت می‌گردد. زمانی که مقدار اندکی از فروکتوز را مصرف می‌کنید اتفاق خاصی نمی‌افتد و همه چیز خوب پیش می‌رود. اما اگر مقدار زیادی از آن را مصرف کنید( 5 بار در روز میوه بخورید یا از غذاهای فرآوری شده ای استفاده کنید که شکر افزوده شده دارند) کبد شما نمی‌تواند با سرعت مناسب فروکتوز را پردازش کند و از آن به عنوان سوخت استفاده نماید. در چنین شرایطی بدن شما این قند را به چربی تبدیل می کند و آن را به عنوان تری گلیسیرید به جریان خون می‌فرستد. این موضوع منجر به ته نشنین شدن چربی در کبد و سایر قسمت‌های بدن می‌شود. هرچقدر تعداد فروکتوزهایی که به چربی تبدیل می‌شود بیشتر باشد، سطح لپتین نیز افزایش پیدا می‌کند زیرا چربی باعث تولید لپتین می‌شود. زمانی که سطح هورمون بیشتر شد، بدن شما به پیام‌های آن مقاوم می گردد. با وجود لپتین، مغز نمی‌تواند سیگنال‌های سیری را دریافت کند. در چنین شرایطی شما شروع به خوردن غذای بیشتر می‌کنید و اضافه وزن خواهید داشت.

کورتیزول بیش از حد به افزایش وزن منجر می‌شود:

هورمون کورتیزول که به عنوان هورمون استرس شناخته شده است می‌تواند برای خانم‌هایی که قصد کاهش وزن دارند مشکلات زیادی ایجاد کند.زمانی که سطح کورتیزول در بدن افزایش پیدا می‌کند، بدن را تشویق می‌کند قند خون را به چربی تبدیل کند و آن را به مدت طولانی ذخیره نماید. ذخیره سازی چربی به این شیوه برای اجداد ما که در شرایط قحطی قرار می‌گرفتند بسیار مفید بود و می‌توانست جان آن‌ها را نجات دهد.اما این روزها چنین موضوعی نمی‌تواند مفید باشد. واضح است که کاهش استرس در زندگی به مهار این هورمون کمک خواهد کرد. اما یک مشکل دیگر نیز در این زمینه وجود دارد. نوشیدن روزانه قهوه که می تواند سطح کورتیزول را افزایش دهد باعث می‌شود چربی در بدن ذخیره گردد.

استروژن زیاد در بدن باعث توسعه سلول‌های چربی می‌شود:

استروژن یکی از هورمون‌های مهم در بدن خانم‌هاست. با این وجود اگر سطح استروژن در بدن افزایش پیدا کند باعث چاقی در افراد می‌شود. در سطح طبیعی، استروژن با متعادل نگه داشتن تولید انسولین به داشتن اندامی خوب به شما کمک می‌کند. اما زمانی که سطح استروژن در بدن افزایش پیدا می‌کند، می‌تواند به یک دستگاه افزایش وزن تبدیل شود. زمانی که غذا می‌خورید، سطح قند خون افزایش پیدا می‌کند. انسولین همانند یک بادیگارد سطح قند خون را با فرستادن گلوکز به سه مکان مختلف در بدن کاهش می‌دهد. زمانی که انسولین به خوبی کار می‌کند و در سطح نرمال خود قرار دارد، مقادیر اندکی از گلوکز را به کبد ارسال می‌کند و مقادیر زیادی آن را به عنوان سوخت در اختیار عضلات بدن قرار می‌دهد. زمانی که سالم هستید و اندام خوبی دارید، پانکراس شما مقدار مناسبی از انسولین را تولید می‌کند.اما زمانی که سطح استروژن افزایش پیدا می‌کند،سلول‌هایی که انسولین تولید می‌کنند نمی‌توانند کار خود را به درستی انجام دهند. در چنین شرایطی بدن شما ممکن است به انسولین مقاومت نشان دهد. در این حالت انسولین مقدار گلوکز کمتری به کبد و عضلات می‌فرستد، سطح قند در جریان خون افزایش پیدا می کند و در نهایت گلوکز به عنوان چربی در بدن ذخیره می‌شود. بافت چربی می‌تواند چهار برابر حد طبیعی گسترش یابد تا خود را با ذخیره سازی گلوکز سازگار کند. خوب حالا سوال اینجاست که سطح استروژن چگونه افزایش پیدا می‌کند؟ گوشت یکی از دلایل اصلی افزایش آن است. زمانی که گوشت مصرف می کنید فیبر کمتری وارد بدن می‌شود. تحقیقات انجام شده نشان داده است که گیاهخواران بیشتر از سایر افراد فیبر مصرف می‌کنندو فیبر به بدن کمک می‌کند حالت طبیعی خود را حفظ کند. استروژن اضافی از بدن دفع می‌شود. زمانی که فیبر کمتری مصرف شود سطح استروژن نیز در بدن افزایش پیدا می‌کند. گوشت همچنین شامل چربی است.

محاصره شدن تستوسترون می‌تواند سطح متابولیسم بدن را کندتر کند:

شما هر روز با سطح زیادی از سموم مواجه هستید. این سموم شامل افت کش‌ها، حشره کش‌ها، غذاهای اصلاح شده، هوای آلوده و حدود شش هورمون مصنوعی در گوشت است. سموم همچنین در کرم‌های صورت، داروهای تجویز شده، غذاهای فرآوری شده، رژلب، قوطی تن ماهی و سایر مواد وجود دارد. بیشتر این سموم همچون آفت کش‌ها، پلاستیک‌ها و مواد شیمیایی صنعتی زمانی که جذب بدن می‌شوند همانند استروژن رفتار می‌کنند. متخصصان بر این باورند که قرار گرفتن بیش از حد بدن در برابر سموم می‌تواند دلیل خوبی برای کاهش سن بلوغ دختران و نشان دادن رفتارهای دخترانه در پسران باشد.این سموم خاص که Xeno-estrogens نامیده می‌شوند می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌هایی همچون سرطان سینه، تخمدان و آندومتریوز را افزایش دهند. تمامی این استروژن‌های مصنوعی بر روی تستوسترون بدن غلبه می‌کنند. همین امر باعث افزایش استروژن در بدن می‌شود. همانطور که می‌دانید تستوسترون برای رشد عضلات مورد نیاز است. افزایش سطح استروژن باعث افزایش عدم حساسیت به انسولین می‌شود. همین موضوع باعث افزایش وزن در بدن می‌شود. مطالعات انجام شده نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض افت کش‌های خاصی به نام ترکیبات آلی کلر به افزایش وزن منجر می‌شود. این تنها یک نوع سم است. خطر افزایش وزن و بیماری‌های ناشی از قرار گرفتن بدن در معرض سموم بیشتر از آن چیزی است که شما فکرش را می‌کنید. مطالعه انجام شده توسط CDC نشان می‌دهد که 93 درصد از جمعیت جهان سطح قابل اندازه گیری از بیس فنول A(BPA) را دارند. این ماده شیمیایی در رسیدهای کاغذی فروشگاه‌ها و غذاهای کنسرو شده یافت می‌شود و می تواند عملکرد استروژن، تیروئید، آندروژن را دچار اختلال کند.

خوب همانطور که مشاهده کردید داشتن رژیم غذایی مناسب همیشه نمی‌تواند مشکل اضافه وزن شما را حل کند. هورمون‌ها نیز نقش بسیار مهمی در بدن دارند. به همین خاطر باید سعی کنید سطح آن‌ها را در بدن متعادل کنید و به کمک آن وزن خود را کاهش دهید.

روغن نارگیل:

اولین باری که این روغن را مورد استفاده قرار دادم پوستم برای چند ساعت مرطوب نبود. بر خلاف لوسیون‌ها و مرطوب کننده‌های موجود در بازار، امکان اندازه گیری دقیق این گونه موارد وجود ندارد. حتی مقدار اندک روغن نارگیل هم باعث چرب شدن پوست می‌شود. به همین خاطر بهتر است مقدار اندکی از آن مورد استفاده قرار گیرد. بر اساس تجربه ای که خود من داشتم این روغن زیاد باعث مرطوب شدن پوست نمی‌شود و من احساس راحتی با آن نداشتم.حتی بعد از چند روز مصرف، صورت من احساس هیدراته نداشت و هنوز هم صورتی خشک و پوست پوست شده داشتم. به همین خاطر تصمیم گرفتم روغن نارگیل را در قفسه مخصوص مواد اشپزی قرار دهم و از آن برای پخت مواد مختلف استفاده نمایم.

مقاله مرتبط: خواص روغن نارگیل برای زیبایی پوست و مو

روغن آفتابگردان:

روغن آفتابگردان طبیعی ممکن است یک ماده فریب انگیز برای بیشتر افراد باشد اما این گزینه برای درمان اگزما و پوست خشک بسیار محبوب است. این یک روغن سبک محسوب می‌شود و بوی خنثی دارد. بیشتر افراد این موضوع را بسیار دوست دارند زیرا نمی‌خواهند روغن مورد استفاده بر روی پوست بویی داشته باشد. من سعی می‌کنم یک پنبه کوچک بردارم و تنها مقدار اندکی از آن را بر روی پوست اعمال نمایم. اگرچه این روغن نیز همانند روغن نارگیل کمی صورت را چرب می‌کند اما همانند آن سنگین نیست و بعد از چند روز مصرف شاهد نرم تر شدن پوست صورت خود خواهید بود.

روغن گل رز:

روغن گل رز قطعا بهترین گزینه برای مرطوب کردن پوست صورت است. بله همانطور که قبلا هم گفتیم بیشتر افراد ترجیح می‌دهند از روغن بدون بو برای پوست صورت خود استفاده کنند اما این گزینه یک استثنا محسوب می‌شود. روغن گل رز بوی خوبی دارد و می‌تواند ترکیب خوبی برای مرطوب کردن پوست صورت داشته باشد. این روغن به سرعت جذب پوست می‌شود.بعد از چند روز مصرف پوستی نرم و شاداب خواهید داشت.

روغن جوجوبا:

روغن جوجوبا معمولا برای پوست‌های چرب به عنوان بهترین گزینه مرطوب کنندگی محسوب می‌شود. این روغن نیز همانند روغن آفتابگردان سبک و بدون بوست. زمانی که آن را مورد استفاده قرار دادم زیاد روی صورتم باقی نماند و به خوبی با پوست پوست شدن مبارزه کرد. در کل استفاده از این روغن تجربه مثبتی خواهد بود.

روغن زیتون:

ضخامت روغن زیتون جایی بین روغن نارگیل و روغن جوجوبا قرار دارد. جذب آن به زمان نیاز خواهد داشت. روز بعد از مصرف، احساس خوبی بر روی پوست خواهید داشت.

مقاله مرتبط: فواید روغن زیتون برای سلامتی

نتیجه گیری:

من معمولا سعی می‌کنم از روغن گل رز به صورت روزانه استفاده کنم. یک بار در هفته از روغن جوجوبا یا روغن آفتابگردان برای مرطوب کنندگی بیشتر و عمیق تر استفاده می‌کنم. به همین خاطر در فصل‌های سرد سال، پوست خشکی ندارم. شما نیز می‌توانید از این روغن‌ها برای داشتن پوستی نرم و شاداب استفاده کنید.