قم، 1341_ پیام به جمعی از متدینین تهران جهت افشای ماهیت رفراندم شاه

اهم پیام:

در قوانین ایران رفراندم پیش بینی نشده و تاکنون سابقه نداشته، جز یک مرتبه، آن‏‏ هم از طرف «مقاماتی غیرقانونی» اعلام شد، و به جرم شرکت در آن جمعی گرفتار شدند‏‎ ‎‏و از بعضی حقوق اجتماعی محروم گردیدند.

معلوم نیست چه مقامی صلاحیت دارد رفراندم نماید‏ و این امری است که باید‏‎ ‎‏قانون معین کند.‏

‏‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج 1، ص 135 - 137

***

‏ قم، 1342_ نامه به آقای سید مصطفی خمینی درباره رسیدگی به مستمندان قم

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

جناب نور چشمی، به قراری که مطلع شدم وضع فقرای قم بسیار بد است. این معنی‏‎ ‎‏اینجانب را کاملاً ناراحت کرده است؛ مع الأسف با وضع حاضر، آنطوری که باید و شاید‏‎ ‎‏نمی توانم به بندگان محترم خدای تعالی خدمت کنم. شما از قول من پس از اظهار تشکر‏‎ ‎‏از اشخاصی که کمک کردند، به اهالی محترم و ثروتمندان معزز تذکر دهید که خدای‏‎ ‎‏تعالی این روزها را برای امتحان پیش می آورد. خوب است که از امتحان الهی سرفراز‏‎ ‎‏بیرون بیایید، و هر کس به مقدار مقدور خود به سادات محترم و سایر فقرا کمک کند. اگر‏‎ ‎‏خدای نخواسته کسی در این سرما تلف شود، همه مسئول هستیم و از انتقام خدای تعالی‏‎ ‎‏می ترسم. والسلام علیکم و علیهم و رحمة الله .‏

مقداری وجه فرستاده شد. این مبلغ که شصت هزار تومان است با وجوهی که اهالی‏‎ ‎‏محترم می دهند در تحت نظر معتمدین محل، هر طور صلاح است، تقسیم شود؛ چه‏‎ ‎‏خاکه زغال و چه آذوقه و لباس.‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج 1، ص 260

***

نجف اشرف، 1349_ نامه به آقای سید احمد خمینی (خانوادگی)

‏‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج 2، ص 319

***

نجف اشرف، 1351_ نامه به آقای سید احمد خمینی (ضرورت تحصیل و تهذیب نفس)

‏‏بسمه تعالی‏

‏‏5 حج 91‏

‏‏احمد عزیزم‏

‏‏مرقوم شما واصل، از سلامت شما مسرور شدم. سفارش اکید می کنم که شما جز‏‎ ‎‏تحصیل علم و تهذیب اخلاق به هیچ کاری کار نداشته باشید‏‎[1]‎‏ و در هیچ امری دخالت‏‎ ‎‏نکنید. ماها بحمدالله تعالی سلامت هستیم. از شما امید دعای خیر دارم. والسلام علیکم.‏

‏‏پدرت‏

ر.ک صحیفه امام؛ ج 2، ص 417

***

نجف اشرف، 1355_ پیام به مسلمانان ایران و جهان درباره کمک به مردم لبنان

اهم پیام:

اینجانب با حال ضعف و نقاهت از دوستان اسلامی خود با کمال تواضع امید دارم که‏‎ ‎‏به اسرع وقت ـ بی درنگ ـ قبل از آنکه فرصت از دست برود، در این امر اسلامی الهی‏‎ ‎‏بکوشند و ‏‏[‏‏از‏‏]‏‏ هم سبقت گیرند، و به مصایب بزرگ برادران خود تخفیف بخشند. و امید‏‎ ‎‏آن دارم که خداوند کریم در مقابل این خدمت، آنها را سربلند و عزیز فرماید.

‏‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج 3، ص 192 – 193

***

نجف اشرف، 1356_ پیام به ملت ایران به مناسبت قیام 19 دی مردم قم و نوید پیروزی

اهم پیام:

شاه می خواهد ثابت کند که نوکری او تحکیم شده؛ و ملت نباید گمان کند ‏‏[‏‏او‏‏]‏‏ از‏‎ ‎‏پشتیبانی اجانب برخوردار نیست؛ ولی ملت با تظاهرات عمومی و تعطیل سرتاسری‏‎ ‎‏دامنه دار و اظهار تنفر، بار دیگر ثابت کرد که او را نمی خواهد و از او و خاندانش بیزار‏‎ ‎‏است.

‏‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج 3، ص 314 – 317

***

نوفل لوشاتو، 1357_ پیام به طوایف و ایلات بویر احمد برای حفظ نظم در منطقه

‏‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج 5، ص 518

***

جماران، 1359_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (ولادت حضرت رسول ـ اصلاح مرکزعلمی)

اهم بیانات:

‏عزیزان من! منحرفین و کسانی که می خواهند این مکتب به آخر نرسد و آنهایی که از‏‎ ‎‏مکتب اسلام سیلی خورده اند، و آنهایی که مکتب اسلام را بر خلاف مصالح خودشان‏‎ ‎‏می دانند و بر خلاف مصالح اربابانشان می دانند، اول نظرشان به این است که از‏‎ ‎‏مدرسه هایی که کودکان ما، جوانان ما، جوانان نورس ما در آنجا برای تحصیل کمال‏‎ ‎‏رفته اند، از آنجا انحرافات را شروع کنند. آنها در صدد این هستند که مدارس که منشأ‏‎ ‎‏هم? برکات هست و جوانهای نورسی که باید این کشور را به رشد خودش برسانند و از‏‎ ‎‏دست اجانب نجات دهند، آنها را منحرف کنند.

هم? انحرافها و هم? گرفتاریهایی که‏‎ ‎‏برای یک کشور پیش می آید برای این است که مراکز تعلیم و تعلّمشان، مراکز تهذیب‏‎ ‎‏نیست. این فرقی نیست ما بین مدارس علمی قدیم با مدارس علمی جدید. تا تهذیب‏‎ ‎‏نباشد و تعهد نباشد و از اول انسان راه خودش را، صراط مستقیم خودش را نیافته باشد، و‏‎ ‎‏تحصیل او دنبال همان اید? صحیح اسلامی نباشد، همین انحراف آور است و همین است‏‎ ‎‏که ما را و کشورهای اسلامی را یا به طرف چپ می برد و یا به طرف راست.

ر.ک صحیفه امام؛ ج 14، ص 1 -– 6